Τα μόνα μαγαζιά που φαίνεται να ανθούν στην γειτονιά μας, έχω την εντύπωση ότι είναι οι καφετέριες και μάλιστα όχι οι κλασσικές καφετέριες, αλλά αυτά τα μικρομάγαζα γρήγορου καφέ, είτε ανήκουν σε αλυσίδες είτε λειτουργούν αυτόνομα.
Δείτε τον βασικό εμπορικό δρόμο των Σεπολίων, την Δυρραχίου. Κάποτε υπήρχε στέρηση απο μαγαζιά καφέ. Δύο -τρία ήταν όλα κι όλα.
Κι όμως μέσα στην περίοδο της κρίσης πολλαπλασιάστηκαν. Η βασική αιτία που αυτά τα μαγαζιά ανθούν τα τελευταία χρόνια είναι οι τιμές τους. Όταν μπορείς να πάρεις έναν καφέ με ένα ή ενάμισυ ευρώ και να κάτσεις όση ώρα θέλεις για να τον πιείς, τότε βρήκες τον πιό φθηνό τρόπο να σκοτώσεις την ώρα σου με την παρέα σου ή απλώς να πάρεις τον αέρα σου και να κοινωνικοποιηθείς!
Την αρχή πιστεύω την έκανε και το παράδειγμα το έδωσε το Beat, γωνία Δυρραχίου με Αθανάτων. Με το που λειτούργησε αυτό το μαγαζί, ο κόσμος της περιοχής έκανε κυριολεκτικά ουρά για να βρεί θέση να κάτσει. Εννοείται ότι η διαφορά που είχε το Beat με άλλα μαγαζιά, εκτός από τις χαμηλές τιμές του καφέ, ήταν η θέση του και το ότι είχε αρκετά τραπεζάκια. Συγκέντρωσε γρήγορα όχι μόνο τους νέους αλλά και μεγαλύτερους σε ηλικία, που το έκαναν στέκι. Καθώς ήταν σε «στρατηγικό» σημείο και το επίπεδό των καθισμάτων ελαφρώς υπερυψωμένο, ο καθένας μπορούσε από κει να ελέγξει μεγάλο μέρος της κίνησης στα Σεπόλια. Ακόμα και σήμερα που υπάρχουν πλέον και αρκετά άλλα παρόμοια μαγαζιά, το Beat είναι σχεδόν συνεχώς γεμάτο.
Αν περπατήσεις την Δυρραχίου από τον Κηφισό πρός τον Άγιο Μελέτη, θα μπορείς να επιλέξεις σήμερα από πάρα πολλά μαγαζιά καφέ.
Το Γρηγόρης που κυρίως συγκεντρώνει κόσμο τα πρωϊνά από τους εργαζόμενους εκεί κοντά που πετάγονται για έναν γρήγορο καφέ, αλλά και περαστικούς που κάνουν στάση για να πάρουν καφέ και να φύγουν.
Το cofee island που έχει ελάχιστα σκαμνιά και εξυπηρετεί κυρίως περαστικούς που προτιμούν την ποιότητα του καφέ του.
Το Just Cofee που έχει σταθερή αυξανόμενη πελατεία γεγονός που οφείλεται μάλλον στην ευγένεια και φιλικότητα του προσωπικού του.
Την παλιά παραδοσιακή και πολύ καλή καφετέρια με κήπο, Κιβωτός, που είναι μάλλον στέκι της ομάδας μπάσκετ Τρίτωνα και έγινε γνωστή ανά το πανελλήνιο από την βοήθεια που προσέφερε ο ιδιοκτήτης της στα πρώτα βήματα του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Λίγα μέτρα παρακάτω το ολοκαίνουργο Mikel που συγκεντρώνει σχεδόν αποκλειστικά νεολαία.
Το Beat, για το οποίο γράψαμε παραπάνω.
Το κλασσικό (πρώην καφενείο) και νυν καφέ Unique, που αξιοποιεί και το πεζοδρόμιο της Δυρραχίου για καθίσματα.
Η πολύ όμορφη και μοναδική στα Σεπόλια σύγχρονη καφετέρια Kayak art kafe bar.
Ένα ακόμα fast kafe, το Artisti, λίγο πριν την πλατεία και το σχεδόν κλασσικό λόγω του ότι δουλεύει πολλά χρόνια καφέ Public, που βγάζει και τραπεζάκια στην πλατεία Άγιου Μελέτη και βρίσκεται στο πρώτο τετράγωνο της Βορείου Ηπείρου.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι φυσικά τα μοναδικά καφέ - καφετέριες στα Σεπόλια. Υπάρχουν πολλά ακόμα. Απλώς τα αναφέραμε για να δείξουμε την έξαρση του φαινόμενου σε έναν και μόνο δρόμο. Δέκα φαστ καφέ - καφετέριες σε 500 μέτρα.
Ελπίζουμε όλα να μακροημερεύσουν και να γίνουν κι άλλα. Αλλά στην επιχειρηματικότητα, συνήθως μετά την παλίρροια έρχεται η άμπωτις, γι αυτό χρειάζεται προσοχή.
